چند سطر کوتاه و دلنشین برای مدیری که ساده بود و صمیمی امّا پرتلاش ، به بهانه بازنشستگی فرماندار با سابقه و انقلابی اردکان «عباسعلی روستایی

(چند سطر کوتاه و دلنشین برای مدیری که ساده بود و صمیمی امّا پرتلاش

به بهانه بازنشستگی فرماندار با سابقه و انقلابی اردکان «عباسعلی روستایی

رضا بردستانی

عدم حضور مردی که در تمامی رویدادهای شهرستان اردکان فعّال و با نشاط به چشم می آمد ، در روزی که نویسندگان و پژوهشگران خوب و مهربان اردکانی محفلی آراسته بودند (اگرچه خیلی ها نبودند ! علی سپهری ، محقّق دوست داشتنی اردکان هم نبود) آن هم با پشتیبانی اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان اردکان و در رأس همه سرپرست محترمه این اداره سرکار خانم حائری ، برایم سؤال برانگیز شد و جواب یک کلمه بود : «مگر خبر نداری ؟! یک ماه پیش بازنشسته شد !!!». با اصل بازنشستگی هیچ کاری ندارم امّا با نوع بازنشستگی سخن ها دارم امّا گوشه ای از زندگی و خدمات «عباسعلی روستایی» فرماندار فهیم ، صمیمی ، پر تلاش و همیشه در صحنه ی اردکان را به عنوان مقدّمه ی این نوشتار ارائه می دهم (با صمیمانه ترین سپاس ها از دوست و پژوهشگر خوب اردکان «آقای نادر پیری اردکانی») :

هفتم مهرماه 1334 جایی موسوم به محلّه ی صدر آباد ، در منزل «استاد حسن روستایی» که مهارتی قابل تقدیر داشت در ساخت بناهای با عظمت خشتی ، متولد شد ، همه ی تحصیلات مقدماتی را در اردکان گذراند و مدرک مهندسی کشاورزی را از دانشگاه تبریز دریافت نمود. اگرچه بعد ها موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد مدیریت نیز شد . حضور فعال در صحنه های به یاد ماندنی انقلاب شور آفرین ایران اسلامی در سال 57 از او مهره ای انقلابی و متعهد ساخت . با پیروزی انقلاب اسلامی ، عضویت در هیأت پاکسازی و سالم سازی اردکان را به عنوان اوّلین مسئولیت اجرایی پذیرفت . عضویت در شورای جهاد اردکان (1358) ، عضویت در سپاه پاسداران (1359) ، فرمانده سپاه پاسداران اردکان (1360) ، قائم مقام سپاه پاسداران یزد (1363) ، پذیرش مسئولیت در قرارگاه خاتم الانبیاء و حضور 16 ماهه در جبهه های نبرد حق علیه باطل از دیگر مواردی است که در طول مدّت خدمات متعهدانه ی این مدیر خوب و صمیمی استانی دیده می شود .

در عنفوان بیست و شش سالگی ، این مرد ساده و دوست داشتنی شریک راه زندگی خود را انتخاب نمود ، سرکار «خانم آثاری» همراهی را می پذیرد ، دو پسر و یک دختر ماحصل زندگی مشترک ایشان است .

همزمان با پذیرش قطعنامه از طرف ایران و اختتام جنگ هشت ساله و تحمیلی بین سال های 1367-1373 به مدّت شش سال مسئولیت فرمانداری «شهرستان مهریز» را بر عهده می گیرد . شک ندارم مردمان خوب و قدرشناس «مهریز» از ایشان خاطرات و خدمات خوب و به یادماندنی در ذهن دارند . شش سال دیگر مسئولیت فرمانداری را البته این بار در اردکان می پذیرد تو گویی فرماندار بودن با او سودای یاری و همراهی دارد ، اگرچه بین سال های 1373 تا 1379 فرماندار اردکان بود امّا مدیریت کم نقص این مدیر توانمند استانی و نیز سلامت و سادگی او مسئولان را بر آن داشت تا به مدّت 5 سال مدیریت تعاون استان و همزمان ، سمتِ مشاور وزیر تعاون را به او بسپارند و از سال 1384 تا آبان 1388 مجدّدا" به سمت فرمانداری اردکان باز می گردد و سرنوشت او چنین رقم می خورد تا در کسوت فرمانداری به خیل عزیزان بازنشسته ی این مرز و بوم در آید .

هر آن کس «عباسعلی روستایی» را از نزدیک می شناسد ، تأیید خواهد نمود از مدیرانی بود که تبسم و همراهی با توده ی مردم را سرلوحه ی شیوه و روش مدیریتی خود قرار داده بود . نگاه قابل توجّه به امور فرهنگی ، اگرچه در تقسیم بندی سازمانی او مدیری با سابقه و سیاسی محسوب می شود قطعا قابل ذکر است این نگاه وسیع و حسّاس او به مقوله ی فرهنگ ، مذهب و آموزش قابل تقدیر ودر عین حال قابل توجّه دیگر مدیران همطراز می باشد .

حمایت همه جانبه از فعّالین امور فرهنگی ، پشتیبانی از مطبوعات محلّی و نیز گشاده رویی و پذیرش در هر زمان و هر مکان از کسانی که دغدغه ی فرهنگ و پژوهش داشتند از او بهترین و شیرین ترین خاطرات را برای همه به یادگار نهاده است .

هرگز لازم نبود کسی که به او مراجعه می نماید ، آشنا باشد همین که احساس می نمود کاری از دستش برای انجام دادن بر می آید ، کافی بود . «نگارنده» که پیرامون یکی از موضوعات مشغول تحقیق و پژوهش بودم ، چند باری که به فرمانداری مراجعه نمودم بهترین و زیباترین برخورد انسانی-اسلامی را از نزدیک مشاهده و لمس نمودم ، گشاده رویی و صبر و متانت و ادب خاطراتی است که نام «عباسعلی روستایی» در ذهن من تداعی می نماید .

توجّه به امور جاری مردم ، مسائل زیربنایی شهرستان اردکان و نقاط دور افتاده از او باقیات صالحاتی به جای گذارده است که سالیان سال پیر و جوان سپاسگزار خداوند و دعاگوی او خواهند بود . مواردی که فهرست وار اشاره می شود حاصلِ گوشه ای از ؛ پیگیری ها ، حمایت ها و مدیریت توانمند ایشان است :

1- توسعه ی واحد های صنعتی ، بومی صادراتی (حلواارده ، پسته و روناس)

2- تصویب تسهیلات واحد های بزرگ و جهانی و پیگیری افتتاح(کارخانه شیشه فلوت ، گندله سازی ، خط چهارم کنستانتره آهن ،کاشی ، الکترود گرافیتی ، چوفا و سرامیک صنعتی).

3- احداث 8 واحد صنعتی جدید تولید کاشی ، تأمین زیر ساخت های شهرک صنعتی اردکان ، اخذ مجوز تأسیس پست برق 400 کیلووات و 1000مگاوات ، انتقال واحد های صنعتی آلاینده به بیرون از محیط شهری

4- ایجاد ناحیه صنعتی خرانق ، آزاد سازی اراضی جهت ساخت مجتمع فرهنگی آیت الله «خاتمی ره» ، ساخت 7 سالن آمفی تئاتر و تجهیز شایسته آن احداث و افتتاح موزه رجال در بافت قدیم اردکان ، ایجاد و تأسیس واحد های آموزشی عالی نظیر دانشگاه آزاد و جهاد دانشگاهی و اخذ مجوز یک واحد دانشگاهی علمی کاربردی دخترانه .

5- رایزنی و پیگیری در خصوص ساخت و تکمیل بیمارستان ضیائی اردکان و ایجاد بخش های جدید در آن ، راه اندازی و تأسیس ایستگاه تحقیقات پسته و ایجاد شرکت های تعاونی روستایی ، ایجاد راه های دسترسی روستایی در بخش خرانق و عقدا ، پیگیری خط دوّم انتقال آب عقدا و گازرسانی به 9بخش روستای عقدا ، حمایت و مساعدت در ساخت مجموعه فرهنگی حسینیه توت و تشکیل کمیته عمران و روستایی توت ایجاد و تأسیس فضاهای ورزشی در چندین نقطه شهرستان اردکان و ....

برای آقای «عباسعلی روستایی» سلامتی و سعادت آرزومندیم و در یک کلام صمیمانه به او می گویم :

خسته نباشید فرماندار !

قانون پذیری و اطاعت و احترام به قانون وظیفه هر شهروند ایرانی است و من هم از این مقوله مستثنی نبوده و نیستم امّا پیرامون بازنشستگی مدیران توانمند بر این اعتقادم که خدمت به خلق خدا آن هم عزیز و ایرانی در هیچ زمانی بازنشستگی ندارد زیرا این مدیران سرمایه های کلان این مرز و بوم محسوب می شوند و باید از توانمندی های این دست از مدیران به خوبی خوب استفاده شود در همین مجال کوتاه اضافه می کنم جوانگرایی در مقوله ی مدیریتی را کاری پسندیده و لازم می دانم امّا تأکید می نمایم نباید به سادگی چشم به روی نیروهای توانمند استانی بست .

31 سال از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی می گذرد ، نیروهای متعهد و انقلابی که از بدو پیروزی انقلاب مسئولیت هایی داشته اند کم کم رو به بازنشستگی می روند و خلاء مدیریتی به ویژه در پست های حساس و تأثیر گذار سیاسی و مدیریت های کلان کشوری و استانی به گونه ای محسوس مشاهده می شود ، وظیفه ی مسئولین و تصمیم سازان است تا از این اندوخته های مدیریتی که دغدغه ی خدمت و همراهی با مردم در سر می پرورانند ، چاره ای اندیشیده شود تا به زیبا ترین شکل ممکن از این نیروهای متعهد با تجربه و انقلابی بهره جویی شود و امّا سخنی با کسانی که می دانند و می توانند .

دوستان عزیز باید این بزرگان را پاسداشت ، عزیز و گرامی داشت و به بهترین شکل ممکن از خدمات صادقانه ی آنان قدردانی به عمل آورد این شیوه ای آموزشی است که مدیران جوان را تهییج و ترغیب می نماید تا امید وار باشند پس از گذشت طول مدبت خدمت سی ساله اگر یادگارهایی خوب و مفید به جای گذاشته باشند از دیده ها پنهان نخواهد ماند این شیوه به آنان خواهد آموخت به بازنشستگان همان پست هایی که هم اکنون در اختیار دارند به دیده ی احترام نگریسته شود از آنان دعوت شود تا در جلساتی صمیمی تجارب گرانبهای خود را در اختیار جوانتر ها بگذرانند و نگذارند تنهایی و نادیده انگاشته شدن را حس کنند .

نمی دانم با که باید گفت یا چگونه باید درخواست نمود امّا حدس می زنم استاندار محترم دارالعباده یزد جناب «مهندس فلاح زاده» ترتیبی اخاذ نمایند تا در موقعیت زمانی مناسب به شیوه ای مناسب و درخور توجّه از این عزیزان در مجالسی باشکوه و نه پر زرق و برق تجلیل به عمل آید اینان نیروهایی هستند که در صحنه های سرنوشت ساز انقلاب ، جنگ و مدیریت به بهترین نحو ممکن تعهّد و تدیّن خود را به رخ کشیدند ، ساده و بی ادّعا آمدند ، ساده و بی ادّعا خدمت نمودند و حال حق نیست ساده و ساکت گوشه ی انزوا اختیار نمایند .

«در مسلک ما طریق مطلوب خوش است دلجــویی مردمان مغلوب خوش است

کافـــــــی نبود برای ما نیّت خوب با نیّت خوب کرده ی خوب خوش است» (فرّخی یزد)